_________________________________________________________________

Judith Herzberg tijdens de nacht van de poëzie in september 2018

‘Hopen is een vorm van gekte

wanhoop ook.’

‘Dank u wel’

__________________________

Zo eindigde Judith haar voordracht. Het zijn de laatste twee regels van het gedicht dat zij voordroeg tijdens de nacht van de poëzie. Twee maanden later op 29 november ontvangt Judith Herzberg, (i934) de Prijs der Letteren uit handen van koning Willem-Alexander. Het meest bijzondere aan deze prijsuitreiking is, vind ik, dat het scheepsrecht zich hier het voltrekt. Na twee en twintig prijsuitreikingen staat op deze dag, de derde vrouw op het podium om de Prijs der Letteren te ontvangen.

Scheepsrecht is volgens van Dale: ‘recht dat op schepen geldt: gezegd om een derde herhaling te rechtvaardigen of te bespotten, (ook) alle goede dingen geschieden in drie keer.’ Gemakshalve houd ik het nu maar even bij – de goede dingen – en ga er vanuit dat die gewoon door blijven gaan. Koning Willem-Alexander las tijdens zijn speech, in het Koninklijk Paleis in Amsterdam, een gedicht uit de bundel ‘Het vrolijkt’ en dat helpt ook om op – de goede dingen – gericht te blijven. Al vind ik het wel vreemd dat in de zaterdagkrant van 1 december, van de Trouw en NRC geen letter of fotootje over deze gebeurtenis te vinden is.

Ik zoek naar een gedicht dat voor mij spreken kan en dat is niet zo gemakkelijk. Want op bijna iedere bladzijde, zit ik bij wat ik lees, instemmend te knikken. Het ene gedicht is nog sterker dan het andere. En ik kan wel een beetje sterkte gebruiken in deze zorgelijk onrustige tijden. In  de bundel ‘Wat zij wilde schilderen’ koos ik uiteindelijk het gedicht voor deze blog:

Regels geschreven tijdens plaatselijke vrede nr. 3

Het is veel werk, vrede

vredig houden

en versterken.

 

Daar zijn bloemen voor

muziek die van de toren

blaast maar ook

de watjes in de oren.

 

Van al het veel te vele

dat je omgeeft wil je

niet álles zien

niet álles horen.

 

We doen de kraan maar open

en er komt water uit!

We kunnen zomaar

winkels binnenlopen

en kilo’s suiker kopen!

 

Vrede is: niet aldoor

hoeven hopen. De radio

vergeten. En als je iemand

ziet in uniform, toch

door durven lopen.

 

Vrede is het als je begint

vrede gewoon te vinden

en niet meer iets

tussen oorlogen in.

 

Wij strooien

brood omhoog

als vogelvoer

en komen toe

aan zieleroer.

_____________________________

Gebed

 

Oprecht hoop ik dat Judith Herzberg het podium nog lang niet gaat verlaten, 

dat wij heel vaak veel brood omhoog zullen strooien en

dat het scheepsrecht ons altijd terzijde zal blijven staan.

________________________________